Halverwege de negentiende eeuw zorgden nieuwe uitvindingen, nieuw materiaal en wetenschappelijke ontdekkingen voor nieuwe problemen en nieuwe mogelijkheden. Het beroep van ingenieur werd een specialisatie.

De elektrische en elektronische techniek maakten hun debuut en groeiden op het gebied van de elektriciteit door de impulsen die gegeven werden door onderzoekers zoals James Clerk Maxwell

en Heinrich Hertz.
De chemische techniek daarentegen ontstond uit de studie van de chemische reacties die ontstonden bij de fabricage in het algemeen en vormde tevens het  antwoord op de behoefte aan massaproductie voor industrieel gebruik.

Andere takken van techniek die in de periode einde negentiende eeuw en begin twintigste eeuw ingevoerd werden waren de luchtvaart en de ruimtevaart, samen met de metallurgie, de landbouw en de industrie.

De huidige techniek is nog verder opgedeeld (petroleum, keramiek, kernenergie, computers, enz.)  en vereist ervaren ingenieurs voor specifieke vereisten. De overheidsdiensten zoals de gezondheidszorg, het openbaar vervoer, en de stedenbouw hebben eveneens technische specialisaties tot stand gebracht.

Elke gebeurtenis van de nieuwe informatietechnologie  heeft ingenieurs, projectontwikkelaars, designers en architecten in staat gesteld volledig gebruik te maken van de eigen technische creativiteit en ervaring. Dit alles wordt echter belemmerd door de taalbarrière. Vandaar de behoefte om ideeën en projecten op getrouwe wijze in de verschillende talen om te zetten, terwijl het gemeenschappelijke technische jargon gehandhaafd blijft.