Ten tijde van de renaissance  was de kennis van de techniek altijd op wetenschappelijke wetten gebaseerd met de toevoeging van empirische ervaring.

De grote wetenschappelijke theoretici van de renaissance en van de vroegmoderne tijd brachten nieuwe kennis in omloop waarmee veel ingenieurs-uitvinders aan het werk konden.

De nieuwe kennis van de motor als instrument van  industriële vooruitgang bracht vele regeringen ertoe om beloningen uit te loven aan inventieve genieën  en om verenigingen te stichten, waar kennis over de laatste ontdekkingen uitgewisseld werd  om deze kennis aldus met anderen op elk wetenschappelijk gebied te kunnen delen en stimuleren.

Tijdens de zeventiende en de achttiende eeuw droeg de verbetering van grondstoffen ook bij aan de vooruitgang van de techniek. Metaal, met name gesmolten metaal, ging in civiele constructies geleidelijk het hout vervangen en de goedkopere kolen en coke begonnen gebruikt te worden als brandstof in plaats van hout. Dientengevolge vormde het toenemende  gebruik van carbon coke de impuls tot nieuwe methoden van opgraving en vervoer. Naar alle waarschijnlijkheid vormden de lage kosten van kool de inspiratie tot de uitvinding en de  snelle modernisering van de spoorwegen. Net als de verbetering van de pomptechniek.

De noodzaak om water uit mijngangen te pompen heeft ingenieurs eeuwenlang beziggehouden (het boek van Ramelli was bijvoorbeeld bijna volledig aan dit onderwerp gewijd). In  1698 werd Tommaso Savery een patent toegekend voor "een motor om met de kracht van vuur water op te tillen". Savery had een stoompomp uitgevonden. Deze machine werd 14 jaar later opgevolgd door de eerste efficiënte stoommotor, de motor van Newcomen, Hiermee begon de moderne tijd van de techniek.

Tussen  1750 en 1850 waren het in hoofdzaak civiele en mechanische ingenieurs die de snelle industrialisatie in West-Europa en de Verenigde Staten veroorzaakten. Een verzameling van de resultaten van deze studies werd gepresenteerd op de grote expositie van Londen, in 1851, waar modellen van stoommachines tentoongesteld werden en waar tevens films vertoond werden met gebruik van een projector van Cyrus McCormick.

Op deze tentoonstelling werd een reeks Amerikaanse geweren getoond die gemaakt waren met verwisselbare onderdelen: een teken van het op handen zijnde tijdperk van de serieproductie. De tentoonstelling werd in het Crystal Palace gehouden, een schitterend voorbeeld van een gemengde structuur van gesmolten ijzer en glas, op zich al een monument aan de bekwaamheden van ingenieurs.